Αστάθεια Ηλικιωμένων

Ζάλη που σχετίζεται με την ηλικία
Κάθε χρόνο, μεταξύ 20 με 40 τοις εκατό των ενηλίκων άνω των 65 ετών θα έχουν μία πτώση. Οι συνέπειες των πτώσεων μπορεί να είναι καταστροφικές.  Το 12 με 67 τοις εκατό των ηλικιωμένων ενηλίκων που παθαίνουν κάταγμα ισχίου θα πεθάνουν εντός του έτους, ανάλογα με την ηλικία και τα συνοδά συμπτώματα.

Ποιες οι αιτίες της αστάθειας σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας ?
Η ισορροπία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η καλή ισορροπία απαιτεί αξιόπιστες αισθητικές πληροφορίες από την όραση του ατόμου, το αιθουσαίο σύστημα και τους ιδιοδεκτικούς υποδοχείς (τους αισθητήρες που έχουμε στα κάτω άκρα και μεταφέρουν πληροφορίες στον εγκέφαλο). Οι ηλικιωμένοι είναι επιρρεπείς σε μια ποικιλία ασθενειών της όρασης, που επηρεάζουν αυτά τα συστήματα, όπως ο καταρράκτης, το γλαύκωμα, η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και οι οποίες επηρεάζουν όλες την όραση. Η διαβητική περιφερική νευροπάθεια, επίσης, επηρεάζει την αίσθηση της θέσης του σώματος. Τέλος, σημαντικός είναι ο εκφυλισμός του αιθουσαίου συστήματος.
Η ισορροπία, επίσης, εξαρτάται από την καλή μυϊκή δύναμη και την κινητικότητα των αρθρώσεων. Ο καθιστικός τρόπος ζωής και η αρθρίτιδα ή παθήσεις των οστών και των μυών μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη στάση του σώματος και την κινητικότητα.
Επειδή η ισορροπία είναι μια σύνθετη λειτουργία, συχνά δεν υπάρχει μία αναγνωρίσιμη αιτία των πτώσεων σε ένα ηλικιωμένο άτομο. Ωστόσο, οι ηλικιωμένοι με χρόνια ζάλη ή ανισορροπία έχουν δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να πέσουν σε σύγκριση με άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που δεν βιώνουν αυτά τη ζάλη.
Τα συμπτώματα της ζάλης ή του αποπροσανατολισμού και η ήπια έως βίαιη περιστροφή (ίλιγγος) μπορεί να έχουν διάφορες αιτίες: αιθουσαίες (εσωτερικό αυτί - λαβύρινθος) διαταραχές, διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος (όπως αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο), καρδιακά προβλήματα (συμπεριλαμβανομένων της χαμηλής ή υψηλής αρτηριακής πίεσης), χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, λοίμωξη, υπεραερισμός που συνδέεται με κρίσεις άγχους, παρενέργειες φαρμάκων ή αλληλεπιδράσεις μεταξύ των φαρμάκων και τέλος ανεπαρκής ή κακή διατροφή.
Μια εμπεριστατωμένη αξιολόγηση από τον ωτορινολαρυγγολόγο είναι συνήθως απαραίτητη για να λυθούν αυτές οι διαφορετικές πιθανές αιτίες και να καταλήξουμε σε μια σωστή διάγνωση. Αυτό το έργο μπορεί να είναι ακόμη πιο περίπλοκο, όταν συνυπάρχουν πολλαπλά προβλήματα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το πρόβλημα σε οποιοδήποτε σύστημα δεν μπορεί κανείς να είναι σοβαρές, αλλά τα συνδυασμένα αποτελέσματα μπορεί να είναι αρκετό για να προκαλέσει ένα σοβαρό πρόβλημα με την ισορροπία. 

Η γήρανση και το αιθουσαίο σύστημα
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τα προβλήματα που συνδέονται με τη γήρανση των αισθήσεων, όπως είναι η όραση και η ακοή. Ωστόσο, το αιθουσαίο σύστημα, ο λαβύρινθος είναι ένα άλλο αισθητήριο σύστημα που μπορεί επίσης να αρχίσει να υπολειτουργεί με την ηλικία, και να επηρεάσει την ποιότητα ζωής.
Το αιθουσαίο σύστημα είναι μια σύνθετη δομή του αυτιού. Τα σήματα που αποστέλλονται από τα νεύρα του αιθουσαίου συστήματος είναι εξαιρετικά σημαντικά για την ικανότητα του εγκεφάλου να ελέγχει την ισορροπία, τη στάση και το περπάτημα του ανθρώπου.
Ανατομικές μελέτες έχουν δείξει ότι ο αριθμός των νευρικών κυττάρων στον αιθουσαίο σύστημα και το λαβύρινθο μειώνεται από την ηλικία των 55 ετών. Η ροή του αίματος στο λαβύρινθο μειώνεται επίσης με την ηλικία.
Αυτή η απώλεια της αιθουσαίας λειτουργίας μπορεί αρχικά να εκδηλωθεί ως δυσκολία στο περπάτημα, ειδικά στο σκοτάδι, σε μαλακό έδαφος (π.χ. χαλί ή άμμο) και σε ανώμαλες επιφάνειες (χωματόδρομο).

Ειδικές διαταραχές του αιθουσαίου συστήματος σε ηλικιωμένους
Όπως και στις νεότερες ηλικίες οι συνήθεις αιτίες ζάλης είναι δυνατό να εμφανιστούν και στους ηλικιωμένους ασθενείς.
Ο καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσεως είναι από τις πιο συχνές παθήσεις.
Η νόσος του Meniere είναι μια άλλη αιθουσαία διαταραχή που προκαλεί ζάλη. 
Η αιθουσαία νευρίτιδα είναι η τρίτη πιο συχνή αιτία.
Φάρμακα ωτοτοξικά (που καταστρέφουν το λαβύρινθο) μπορεί να οδηγήσουν σε προσωρινές ή μόνιμες διαταραχές της ακοής, της ισορροπίας ή και των δύο.

Προφυλάξεις
Αν και το πρόβλημα της αστάθειας σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να είναι σύνθετο, υπάρχουν μερικές απλές προφυλάξεις που ο καθένας μπορεί να ακολουθήσει.
Βεβαιωθείτε ότι το περιβάλλον του ηλικιωμένου ατόμου είναι ασφαλές,

• με καλό φωτισμό,
• χωρίς εμπόδια στους διαδρόμους ή τα δωμάτια (π.χ. τραπεζάκια),
• κιγκλιδώματα στις σκάλες
• αντιολισθητικές επιφάνειες στα μπάνια και στους διαδρόμους,
• απουσία χαλιών και επιφανειών που γλιστρούν

Στα ηλικιωμένα άτομα, η τακτική εξέταση από ιατρό εξειδικευμένο με τα προβλήματα της γήρανσης μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό και τη διόρθωση ενδεχόμενων προβλημάτων πριν από μια σοβαρή πτώση και των επακόλουθων τραυματισμών που τις συνοδεύουν.