Αιφνίδια Απώλεια Ακοής
Τι είναι η αιφνίδια απώλεια ακοής ?
Αιφνίδια απώλεια ακοής (αιφνίδια νευροαισθητήριος βαρηκοΐα) ορίζεται ως η πτώση της ακοής μεγαλύτερη των 30 dB, τουλάχιστον σε τρεις συνεχόμενες συχνότητες, που συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 72 ωρών ή λιγότερο.
Μερικοί ασθενείς περιγράφουν ότι η απώλεια ακοής παρατηρήθηκε ξαφνικά το πρωί όταν ξύπνησαν και άλλοι αναφέρουν ότι αναπτύχθηκε γρήγορα κατά τη διάρκεια ωρών ή ημερών. Η σοβαρότητα της απώλειας ακοής διαφέρει ωστόσο από τον έναν ασθενή στον άλλο και συνήθως μόνο το ένα αυτί επηρεάζεται.
Η συχνότητα εμφάνισης της αιφνίδιας απώλειας ακοής έχει αναφερθεί ότι κυμαίνεται από 5 έως 30 άτομα ανά 100.000 πληθυσμού ανά έτος
Τι προκαλεί την αιφνίδια απώλεια ακοής ?
Υπάρχουν πολλές αιτίες για την ξαφνική απώλεια ακοής. Μπορεί να είναι προβλήματα από φλεγμονή του αυτιού, από το κυκλοφορικό, από προβλήματα του έσω ωτός όπως η νόσος του Meniere, από νεοπλάσματα, από τραύμα, από μεταβολικά νοσήματα, από νευρολογικά προβλήματα, από ανοσολογικά, από τοξικές ουσίες ή φάρμακα, και βέβαια αγνώστου αιτιολογίας (ιδιοπαθούς). Δυστυχώς, ακόμη και μετά από μια ενδελεχή έρευνα για την πιθανή παθολογία, η αιτία της ξαφνικής απώλειας της ακοής παραμένει άγνωστη στους περισσότερους ασθενείς.
Πώς γίνεται η διάγνωση της αιφνίδιας απώλειας ακοής ?
Η αξιολόγηση αρχίζει συνήθως με ένα προσεκτικό ιστορικό από τον ωτορινολαρυγγολόγο και με τη φυσική εξέταση όπου αναζητούνται πιθανές μολυσματικές αιτίες, όπως η οξεία μέση ωτίτιδα, διάφορα συστηματικά νοσήματα και έκθεση σε γνωστά ωτοτοξικά φάρμακα. Στην πράξη, η διάγνωση της αιφνίδιας απώλειας ακοής θα τεκμηριωθεί με ένα ακοόγραμμα που θα αναδείξει τη μείωση της ακοής.
Η Μαγνητική Τομογραφία (MRI) του εγκεφάλου, συνιστάται να πραγματοποιηθεί για αποκλειστεί ένα ακουστικό νευρίνωμα που φέρεται να είναι υπάρχει έως και στο 15% των ασθενών με αιφνίδια απώλεια ακοής. Βέβαια, η μαγνητική τομογραφία δεν είναι απαραίτητο να γίνει άμεσα, αλλά μπορεί να γίνει και μετά από μερικές εβδομάδες.
Πώς θεραπεύεται η αιφνίδια απώλεια ακοής ?
Λόγω της έλλειψης ενός συγκεκριμένου αιτίου αιφνίδιας απώλειας ακοής, η θεραπεία είναι αμφιλεγόμενη. Σήμερα, η θεραπεία είναι η άμεση έναρξη λήψης κορτιζόνης ενδοφλεβίως, από το στόμα ή με εγχύσεις στο αυτί (ενδοτυμπανικές εγχύσεις) για 10-14 ημέρες. Πολλές φορές, απαραίτητη είναι και η ταυτόχρονη χορήγηση από δύο οδούς, π.χ. ενδοφλεβίως και ενδοτυμπανικά ή από του στόματος και ενδοτυμπανικά. Άλλοι ερευνητές αναφέρουν τη χρήση αντιικών φαρμάκων, αγγειοδιασταλτικών ή και τη χορήγηση υπερβαρικού οξυγόνου.
Ένα ποσοστό 50% - 60% των ασθενών θα ιαθεί αυτόματα από μόνο του, χωρίς καμία παρέμβαση από τον ιατρό και χωρίς καμία αγωγή.
Η χορήγηση κορτιζόνης αυξάνει το ποσοστό αυτό από το 60% έως και στο 90% ανάλογα με την ηλικία, τις συνοδές παθήσεις, το βαθμό βαρηκοΐας, την εμφάνιση ιλίγγου και αστάθειας και κυρίως ανάλογα με το χρόνο προσέλευσης στον ωτορινολαρυγγολόγο. Όσο πιο έγκαιρη η προσέλευση τόσο πιο ικανοποιητικά τα αποτελέσματα. Όταν χρησιμοποιείται η κορτιζόνη ενδοτυμπανικά, δηλαδή με έγχυση απευθείας μέσα στο αυτί, η συγκέντρωση του φαρμάκου στη θέση δράσης (εσωτερικό αυτί), θα είναι υψηλότερη και οι παρενέργειες της κορτιζόνης ελαχιστοποιούνται.
Η χρήση αντιικών φαρμάκων φαίνεται λογική, δεδομένης της συχνότητας ανεύρεσης σε εξετάσεις του ιού του έρπητα σε ασθενείς με αιφνίδια απώλεια ακοής – αιφνίδια νευροαισθητήρια βαρηκοΐα.
Η χρήση αγγειοδιασταλτικών φαρμάκων μέχρι σήμερα δεν έχει καθιερωθεί καθώς η αποτελεσματικότητα της δεν έχει τεκμηριωθεί στη διεθνή βιβλιογραφία.
Τι συμβαίνει αν δεν αποκατασταθεί η ακοή μετά τη θεραπεία ?
Πρέπει να περιμένουμε 6 μήνες γιατί μπορεί σε αυτό το διάστημα να υπάρξει και μία περαιτέρω βελτίωση της ακοής. Αν περάσει και αυτό το διάστημα και η ακοή δεν αποκατασταθεί ή αν η πτώση της ακοής από την αρχή είναι τόσο μεγάλη που ο ασθενής δυσκολεύεται στην καθημερινότητα του λόγω της μείωσης της ακοής του, τότε η χρήση ακουστικών βαρηκοΐας είναι η ενδεδειγμένη λύση.
Συμπερασματικά, η κατάλληλη θεραπεία είναι αυτή που ξεκινά όσο το δυνατό νωρίτερα από την ημέρα έναρξης των συμπτωμάτων και η χορήγηση κορτιζόνης είναι επιβεβλημένη.
